کاربرد روشهای مدیریت یکپارچه مدلهای هیدرولوژیکی و هیدرولیکی در برقراری سیستم هشدار سیل رودخانه گرمی چای

سیلاب به عنوان مهیب ترین بلای طبیعی در جهان محسوب میگردد. شناخت هرچه بیشتر آن از نقطه نظرهای مختلف هیدرومتئولوژی و سیستم حوضه های آبریز و تحلیل مدلهای بارش، رواناب و تعیین پهنه های سیل گیر با توجه به شرایط هیدرولوژیکی و هیدرولیکی حوضه، نه تنها از نظر مالی و حقوقی بلکه برای پیش بینی و کمک به سیستم های هشداردهنده سیل راه گشا میباشد. هدف این پژوهش ارائه راهکاری مناسب به منظور برقراری سیستم هشدار سیل با استفاده از مدل هیدرولوژیکی HEC-HMS و مدل هیدرولیکی HEC-RAS در حوضه بالادست سد گرمی چای می باشد. در مطالعات هیدرولوژی پس از بازسازی داده‌ها، آنالیز فرکانس سیلاب‌های حداکثر یک روزه در محل ایستگاه‌ها صورت گرفته است که توزیع منتخب برای همه ایستگاه‌ها، توزیع نرمال 3 پارامتری انتخاب شد. با اعمال نسبت سیلاب حداکثر لحظه‌ای به سیلاب حداکثر یک‌روزه، مقادیر سیلاب حداکثر لحظه‌ای با دوره بازگشت‌های مختلف رودخانه گرمی‌چای در محل سد گرمی‌چای محاسبه گردید. طغیان های رودخانه گرمی چای در شرایط موجود بخصوص در دوره بازگشت های نسبتاً بالا باعث غرقابی شدن قسمت زیادی از کنار رودخانه با توجه به شیب کم اراضی منتهی به رودخانه می شود. محاسبات‌ حاصل‌ از اجرای‌ مدل‌ ‌نشان ‌داد که ‌نحوه مشارکت ‌زیرحوضه‌ها در سیل ‌خروجی‌ لزوماً متناسب ‌با دبی ‌اوج ‌زیرحوضه‌ها نبوده ‌و زیرحوضه‌های ‌با دبی ‌اوج بیشتر‌ ضرورتاً ‌تأثیر بیشتری در سیل‌ خروجی‌ حوضه‌ ندارند.